Een hele dierentuin...

Pfff wat een onrustige nacht hebben we achter de rug. Ralf die steeds maar weer naar het toilet moest omdat hij zich echt niet lekker voelde. En sinds we wakker zijn vandaag (19-11) ben ik degene die zich echt heel beroerd voelt.

We moeten toch wat gaan eten dus we besluiten dan ook te gaan ontbijten. Ralf voelt zich inmiddels een stukje beter maar ik helaas niet. Na het ontbijt gaan we even terug naar de kamer om te bedenken wat we vandaag gaan doen. Ik besluit even het dagboek van gisteren te maken en dan zien we wel weer verder. Na het dagboek slaat het bij mij ineens om, van kwaad tot erger.
We zijn op bed gaan liggen en zijn in slaap gevallen. Rond de avond worden we beide wakker. Ralf voelt zich een stuk beter maar daarintegen ik nog steeds niet. Daarom maken we ook het besluit dat ik gewoon iets op de kamer eet voor het geval het mis gaat en Ralf gewoon even bij het hotel iets eet.
Ik lig op bed een film te kijken, Krampus. Wauw wat is dat een rare en vage film zeg maar ja ik moet iets. Ik hoop echt dat het morgen een stuk beter gaat.

Na een wat rustigere nacht worden we beide wakker. Ik voel me nog niet 100% vandaag (20-11) maar gelukkig echt al een heel stuk beter dan gisteren.
Na het ontbijt gaan we lekker op pad met de scooter. We gaan namelijk vandaag een beetje Geocachen. We hebben onze route uitgestippeld tijdens het ontbijt dus we kunnen meteen gaan. Alles bij... GPS, zonnebrand, water, Ja we zijn er klaar voor. Helm op en gas erop.

We rijden door een dorpje waarbij we een afslag moeten hebben dus we rijden al wat langzamer. Maar dan ineens moeten we op de rem bij een kleine kruising. We zijn beide aan het kijken waarom we nou eigenlijk moeten remmen. En dan zien we het ineens. Er steek een klein babyolifantje over!! Hoe leuk is dat.
Als het olifantje is overgestoken kunnen we weer verder. We hebben de juiste afslag genomen en gaan op zoek naar de waterval waar we moeten zijn. Na wat zoeken en vragen kunnen we de waterval niet vinden. Omdat het nogal warm is vandaag besluiten we gewoon lekker naar een andere waterval te gaan helemaal aan de andere kant van het eiland.

Na wat toeren komen we aan bij de andere waterval. Even entree betalen en we kunnen. Het is ongeveer 300 meter lopen en dan zouden we er moeten zijn. Het eerste stuk is gewoon goed te lopen. Daarna komen we ineens uit bij het water. We zien alleen nog geen waterval. Nee wat blijkt, we moeten het water oversteken. Normaal gesproken zouden er dan wat stenen goed zijn neergelegd zodat je de oversteek makkelijk kan maken. Nou ik kan je vertellen dat is hier zeker niet het geval!
We trekken onze schoenen uit en Ralf gaat eerst. Hij gooit zijn schoenen naar de overkant, hangt zijn camera wat veiliger en daar gaat ie. Stap voor stap komt hij uiteindelijk bij de overkant. Hmmm dat betekent ook dat het nu mijn beurt is. Ik gooi mijn schoenen ook naar de overkant, en ja hoor dat heb ik weer... 1 schoen wel aan de overkant maar in een plasje water. Nou daar ga ik dan ook, goede stenen uitzoeken om op te gaan staan en mijn handen gebruiken om mijn evenwicht te bewaren. Ik denk dat ik op een kikker lijk die niet kan springen maar dat maakt niet uit want ook ik heb de overkant gehaald.
Hierna is het nog een paar meter lopen tussen de wortels in van de bomen en dan zijn we er. Het is lekker rustig en het is prachtig hier. Midden in de jungle bij het water en het geluid van de waterval. We hebben onze schoenen nog uit en beide een korte broek aan dus dat betekent even afkoelen in het water.
Nadat we uitgerust zijn en afgekoeld zijn besluiten we weer terug te gaan. Dat betekent dus ook weer dezelfde route terug klimmen en klauteren. Als we weer heel aangekomen zijn bij de scooter rijden we op ons gemakje terug.

Na wat haarspeltbochten en afdalingen wijst Ralf ineens naar de ''Vangrail''. Omdat we hier niet zomaar kunnen stoppen remmen we wel even af. Op de vangrail zit een groep met aapjes! Ze zitten gewoon lekker rustig rond te kijken en 1 aapje zit met een flesje water te spelen.
Als we weer een stuk verder zijn rijdt Ralf ineens een afslag in. Hij heeft het bord gezien met de eerste waterval die we eigenlijk zochten. Na de scooter geparkeerd te hebben lopen we weer richting de kassa. Kaartjes kopen en daar gaan we weer, deze zou ongeveer 500 meter moeten zijn dus ik hoop dat het pad hier wat beter begaanbaar is.
Helaas niets is minder waar, ook dit wordt weer klimmen en klauteren en zelfs nog erger als de vorige. Trappen (wat een trap moet voorstellen) en afdalingen steeds weer wat minder begaanbaar.
Ralf loopt een stukje voor mij uit omdat ik niet zo snel ben. Dan hoor ik Ralf opeens roepen, hij staat stil en is even geschrokken... Maar van wat? Ja hoor ik zie hem nog snel de bosjes in glibberen.... EEN SLANG, een slang heeft het pad overgestoken vlak voor Ralf zijn voeten. Ieee het is maar goed dat ik niet zo snel was.

We zijn bij de waterval aangekomen. Wauw deze is groter en mooier als de eerste. Over rotsen en de waterval die daar doorheen kletterd. Hij is smal maar wel hoog, onwerkelijk wat voor kracht het water heeft.
We zijn vandaag aan het cachen en bij deze waterval zouden er 2 moeten liggen. 1 hier bij de waterval en 1 op het pad, die pakken we op de terugweg wel. Om bij de cache te komen moeten we het water weer oversteken. Dit keer is de oversteek wat breder maar er hangt wel een touw om je aan vast te houden. Niet dat die veel zin heeft want als je gaat dan ga je toch wel, maar het idee is leuk.
We besluiten beide het water over te gaan dus Ralf gaat weer als eerste. Ik kom daar weer als een gehandicapte kikker achteraan maar we halen beide droog de overkant.
Na de cache gevonden te hebben en weer even afgekoelen en uitrusten gaan we weer terug. Op zoek naar de 2de cache en dat pad weer terug overmeesteren.
We zijn bij het punt aangekomen waar de cache moet liggen, in een soort grot bij een paviloen. Ralf klimt naar de grot toe maar besluit er niet in te gaan, hier moet hij wel inliggen maar net boven de grot hangt een grote puntige rots die elk moment naar beneden kan vallen. We laten deze dan ook maar aan ons voorbij gaan.

Na de avontuurlijke dag vol met dieren en beesten hebben we honger gekregen. We besluiten in het hotel lekker een hapje te gaan eten. Ik neem lekker een lasagne en Ralf gaat voor de spagetti met zeedieren. Na een aantal minuten wordt ons eten opgedient. Mijn lasagne ruikt heerlijk en ziet er ook heerlijk uit. De spagetti van Ralf ruikt ook heerlijk maar is niets voor mij.
Ralf begint met eten, na de eerste paar minuten hoor ik de vraag ''Wat is dit'' gevolgt door de vraag : ''Kun je dit eten''. Hij is rood en zeiknat van het zweet omdat de spagetti ook nog eens gruwelijk heet blijkt te zijn.
Ik lig helemaal dubbel, Ralf die het bijna niet meer heeft en steeds maar weer die 2 zelfde vragen stelt. Ralf heeft de helft opgegeten als hij besluit om te stoppen. Hij kan niet meer.
Er ligt nog wel iets op het bord wat op een klein inktvisje lijkt. Ralf vraagt zich af of je dit echt wel kunt eten en vraagt het aan de ober. Natuurlijk kun je dit eten, waarom ligt het anders op je bord. Na enige twijfel is het besluit gemaakt. Ralf stopt in 1 keer het inktvisje in zijn mond en eet hem op. Gadverdamme, ik moet er niet aan denken.

Wat een dierentuin vandaag. Van olifantjes tot inktvisjes, je kunt het zo gek niet bedenken of je komt het hier gewoon tegen. Het kan hier allemaal en niets is hier te gek. Geweldig toch!