De volgende stap, Kanchanaburi

Na een korte nacht werden we in de lobby van het hotel om 7 uur opgehaald (5-11), we gaan Bangkok achter ons laten.
We worden naar een marktje gebracht waar onwijs veel lokale producten en ingrediënten verkocht worden. Alle soorten geuren door elkaar heen, de geur van vers fruit, verse vis maar ook van vlees wat gebakken wordt.
We krijgen van onze gids een Kokos poffertje, een poffertje gevuld met een soort kokos jam, even blazen en dan een hap. Wat is dit lekker zeg!
We moeten even doorlopen want er staat snel iets te gebeuren op de markt.
We komen aan bij een treinrails. We horen mensen fluiten en roepen en we moeten achter een lijn gaan staan. Ineens zien we alle dakjes van de kraampjes ingeklapt worden maar alle producten blijven liggen. En ja hoor daar komt een trein over de rails aan. We zien de producten onder de wagons heen gaan en je kunt de trein letterlijk met je neus aanraken zo dichtbij. Zodra de trein gepasseerd is worden alle dakjes weer uitgeklapt en lopen er weer honderden mensen over de rails, alsof er niets gebeurd is.

We stappen weer in het busje en beginnen te rijden. Gelukkig heeft het busje airco wat het is ongelofelijk warm. Na een tijdje rijden stoppen we bij een dok. Weg gaan per Long Tail Boot verder.
Uiteindelijk zien we een bord met daarop ''Welcome to the floating market''. We zien aan de kades allemaal tentjes en huisjes staan die van alles verkopen. Van drinken tot aan kleding.
We stappen een stukje verder uit en gaan lopend verder. De kraampjes met souveniers en enthousiaste verkopers blijven maar komen, tja dan kun je het niet laten om toch wat leuks mee te nemen voor thuis.

Aan het einde van de middag zijn we bij de River Kwai. Alle apparaten zijn helemaal opgeladen want we hebben 1 nacht geen stroom en dergelijke. We komen aan bij de boot want met de auto kun je niet bij het hotel komen. We stappen in een James Bond boot zoals ze dat noemen en gaan een stukje varen. De ogen vallen letterlijk uit ons hoofd zo mooi, langs bergen en zelfs soort van koeien die in de rivier verkoeling zoeken.
We komen aan bij het hotel. Inderdaad hier is niets te vinden van stroom of zelfs geen warm water. Het hutje heeft een mooi dekje waar je op kan gaan zitten en even tot rust kunt komen. En dat is dan ook precies wat we gaan doen hebben, heerlijk ontspannen luisteren naar de geluiden die uit de jungle komen.

Na een avond zonder stroom en in de ochtend een ijskoude douche met het water van de rivier zijn we klaar voor de volgende dag (06-11).
We gaan weer hetzelfde ritje met de boot mee om vervolgens onze weg te vervolgen naar de Erawan Watervallen.
We beginnen aan de klim van 7 etages. Iedere etage weer een prachtig uitzicht. De geluiden van de jungle maar ook het geluid van de kracht van het water.
Het is een hele zware klim en daarbij helpt de warmte ook niet echt mee.
Vanwege het weer en mijn enkel die nog niet helemaal genezen is hebben we het bijna tot de 5de etage gehaald.

Na een lokale lunch gaan we weer verder. Naar een oorlogsmuseum met een aanliggende begraafplaats. Indrukwekkend hoe weinig mensen eigenlijk weten wat er speelde aan deze kant van de wereld tijdens de tweede wereldoorlog. Je wordt er gewoon even stil van wat daar gebeurd is en hoeveel slachtoffers er gevallen zijn.

Het is een onwijs warme dag en door de klim bij de watervallen zijn we doorweekt en toe aan een (dit keer warme) douche. Aangekomen bij het hotel merken we al meteen wat voor mooie plek dit weer eens is. Na een douche zoeken we dan ook meteen verkoeling bij het zwembad.
Omdat we nog steeds aan de River Kwai zitten kunnen we het ook niet laten om lekker te gaan eten aan de rivier bij het hotel.

Stel je voor, je doet je ogen dicht. Hoort een rustgevend muziekje op de achtergrond, je ruikt heerlijk eten, je zit aan het water met wat lampjes in de bomen en kaarsjes op tafel, daarnaast hoor je ook nog het water stromen.
Normaal gesproken als je je ogen opendoet merk je meteen dat je even aan het wegdromen was, nou wij dromen met deze gedachten weg alleen doen we onze ogen open en merken dat het geen droom is.
Ik moet mij soms wel eens knijpen om te kijken of dat ik echt niet aan het dromen ben zo mooi is het hier in dit land.